Dag 23. Romaanse rustdag

• Modena   0 km

Vandaag staat in het teken van twee dingen: rustig aan doen en de Romaanse kathedraal. De rustdag startte prima na een goede nacht en een goed verzorgd ochtendeten. Daarna moest ik toch echt even .... uitrusten. Lekker lui op bed. Een tel later schrik ik wakker. Het is 12 uur geweest. Geen probleem. Het is er de dag voor. Dan naar het centrum. Dom, plein en oud paleis staan op de lijst van Unesco. Eerst nog wat rondkuieren. De mensen zijn alweer aan het eten. Zien eten, doet eten. Ik nam genoegen met een zoet broodje met vanillevulling en een cappuccino in zo'n leuk barretje met dit keer een heel hoge toog. Na nog een rondje wandelen bedacht ik me. Laat ik toch maar gaan lunchen op een terras. Heerlijk. Pasta en salata. Deze aanpak werkte uitstekend want de dom was toch pas laat open. Eerst buiten en rondom bekijken. Dan naar binnen. Ik liet alles op een dooie gemakje op me inwerken. Niet te snel. Alleen al het idee dat daarboven in dat hoge gewelf honderden jaren geleden een metselaar, timmerman en beeldhouwer er iets moois van wilden maken, inspireert en roert me. Dat ik vanuit het noorden met de fiets de Alpen over zou komen en met mijn mobiele telefoon foto's zou maken om die vervolgens te delen met de rest van de wereld, was voor die mensen even ver weg als Jupiter, als ze daar al het bestaan van vermoedden. Ik steek een kaarsje op, bekijk de stenen beeldhouwwerken en zie de mensen in groepjes onder deskundige begeleiding passeren.

Eenmaal weer buiten ga ik zitten op de plint die rondom rondom de kerk loopt. Ook zo'n plek waar al eeuwen mensen even uitrusten en ik eet een appel. Dat herinnert me aan het reliëf bij de ingang: Adam en Eva worden uit het paradijs verdreven. Wat me vooral opvalt is de verbazing in hun ogen en dat kan ik me wel een beetje voorstellen. Wat kan er mis zijn met een appel en ik peuzel de mijne zonder schuldgevoel op. Ik geniet wel altijd van die bijbelse voorstellingen zeker uit de Middeleeuwen. Die kleine voorstellingen uit de Romaanse tijd spreken me zeer aan. Ze getuigen van een zekere rust, eenvoud en overtuiging. Het doet me denken aan een vakantie lang geleden met ons vader en ons moeder toen we meer dan 100 kilometer omreden om even te gaan kijken naar de beroemde abdij in het op dat moment snikhete Cluny. Ook onder leiding van pa Hop hebben we vele kastelen en kapitelen bekeken. De kerk en het plein van Modena zijn me zeer goed bevallen.
Gedurende de dag spelen de Apennijnen toch mee op de achtergrond. Het wordt morgen 30 graden. Ik leg een voorraadje aan: bij 'n klein zaakje koop ik cola en broodjes in een zakje. Iets verderop bananen en mandarijnen.
Als ik nog even de toeristeninformatie binnenloop hoor ik dat het Ferrarimuseum vlakbij het hotel is. Daar ga ik nog even langs. Het is te laat voor een  bezoek, nog 20 minuten open. Toch krijg ik door de gebouwen en de ontvangsthal een goede indruk. In het hotel fris ik me wat om. En dan is het tijd om .... te eten. Morgen moet ik er op tijd uit en omhoog. Niet met Formule 1, maar met de Koga F3.